Dat zolen van wandel- en bergschoenen slijten dat weet de wandelaar wel, maar dat de zolen ook slijten wanneer ze niet worden gebruikt verbaast veel mensen.

De zolen bestaan uit drie lagen: de brandzool aan de binnenkant, de slijtlaag aan de onderkant en daar tussenin de dempingslaag. 

En die zachte dempingslagen zorgen na enkele jaren vaak voor een nare verrassing: de zolen laten los!

Hydrolyse

Dit verschijnsel heet hydrolyse, scheiding van materialen door inwerking van vocht. Dit komt hoofdzakelijk  voor bij schoenen die weinig gebruikt worden, of lange tijd niet meer gebruikt zijn. Dat is ook logisch want bij wandelaars die de schoenen intensief gebruiken slijten de complete schoenen meestal al voordat het hydrolyse proces begint.

De dempingslagen zijn gemaakt van PU schuim en kunnen verweren vanaf ongeveer 5 jaar. Het bovenwerk van de schoenen en de slijtlagen van de zolen zijn dan vaak nog intact, maar in de tussenlagen vallen gaten en uiteindelijk valt de hele zool onder de schoenen uit. Dit is absoluut niet opnieuw te lijmen.

Dit is een beetje vergelijkbaar met de banden van fietsen, auto's en caravans, die kunnen na jaren stil staan, ook niet meer veilig worden gebruikt.

Maar net zoals een fiets, auto en caravan niet worden gesloopt wanneer de banden poreus zijn, hoeven ook wandelschoenen niet weggegooid te worden wanneer hydrolyse wordt geconstateerd.

Er kan prima een nieuwe zool onder, echter wel mèt nieuwe dempingslagen. Dit lijkt kostbaar (+- € 95.-) maar de schoenen zijn dan ook weer jaren te gebruiken.

Nieuwe hakken

Voor de véél-wandelaars, zoals de meeste leden van een wandelvereniging, slijten echter de hakken van de schoenen als eerste. Die hoeven niet compleet te worden verzoold, maar van een passend paar nieuwe profiel-hakken worden voorzien.

Nieuwe hakken bij oude schoenen is af te raden, omdat de tussenlagen waar de hakken op worden gelijmd dan vaak aan het verweren zijn, en daar hecht de lijm niet op. Dan is complete verzoling aan te raden.